Pamięć o św. Kostce

Nie chodzi o Świętą Kostkę, ani o zdrobnienie od Konstantego (Kostek, np. Radziwiłł; wtedy byłoby „o św. Kostku”), lecz o patrona Polski, jezuitę o imieniu Stanisław, nazwisku Kostka i herbie Dąbrowa (http://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Kostka)  Kto-co: Kostka, kogo-czego: Kostki, o kim – o czym: o Kostce.  O tym młodzieniaszku, którego święto Watykan po trzystu latach tradycji przeniósł niepojęcie (podczas pontyfikatu JPII) z listopada na wrzesień, wzruszająco (sami z siebie!) pamiętali telefonicznie Brat i Kasia oraz – NIE w kolejności chronologicznej – Pan Jacek Ł., Państwo Profesorostwo Zofia i Adam S., Państwo Barbara i Andrzej B. z Zawoi, Pan Doktorant Wybitny Tomasz Z., Pan Doktor Marcin R., Państwo Doktorostwo Alina i Tomasz K., Państwo Kasiojasie P., Państwo Kapitanostwo Małgorzata i Marian N., Pani Barbara K-J., Pani Agata C., Pan Doktor Rafał S., Pan Inżynier Prezes Włodzimierz L., Pani Krystyna CBOS., Pan Redaktor Mistrz Tadeusz S., Pani Joanna Dolna, Pan Mecenas Andrzej H., Państwo Redaktorostwo Magdalena i Andrzej K., Państwo Bożenna i Jacek N., Pan Profesor Jerzy M., Pani Irena M. z Okonka, Pan Profesor Marcin K., Pan Bolesław Krakowski M., Państwo Ministrostwo Izabela i Romuald S., Pani Halina C., Państwo Doktorostwo-Profesorostwo Joanna i Witold K., Państwo Inżynierostwo Krystyna i Wojciech B oraz Państwo Redaktorostwo Maciejostwo I.
Dzięki z gorącego serca : -)
Stanisław Elitarny