Stanisław Tadeusz Antoni (z chrztu), Piotr (z bierzmowania) Remuszko - wzrost 173 cm, waga 90 kg, IQ 120-130, ciemny szatyn, oczy piwne. Dziennikarz, publicysta, socjometra. Syn Tadeusza i Jadwigi (z Modrowskich), brat Mieczysława. Żona Agnieszka (z Przypkowskich), córka Anna (1979), syn Maciej (1980).

Urodzony w Warszawie 30 stycznia 1948 roku w rodzinie inteligenckiej. Po maturze zdanej w wieku 17 lat, studiuje bez powodzenia astronomię na Uniwersytecie Warszawskim, by ostatecznie w roku 1972 ukończyć z bardzo dobrym wynikiem nauczycielskie studia matematyczno-fizyczne na tej uczelni.

Następne dziesięć lat pracuje jako dziennikarz - naprzód w tygodniku "Zorza", potem w gazecie "Słowo Powszechne". Zaraz po wprowadzeniu stanu wojennego wyrzucony z pracy za napisanie krytycznego listu otwartego. Przez półtora roku bezrobotny, w latach 1983-89 zatrudniony w charakterze kustosza w Głównym Urzędzie Statystycznym, publikuje cały czas w prasie podziemnej (patrz: "Słownik pseudonimów pisarzy polskich"). Na osobiste zaproszenie Adama Michnika, wiosną 1989 roku podejmuje pracę w powstającej "Gazecie Wyborczej". Wskutek rozczarowania polityczną ewolucją pisma i postawą moralną jego kierownictwa, latem 1990 roku demonstracyjnie odchodzi z redakcji. Jest twórcą i właścicielem unikatowego Biura Badania Opinii Ulicznej "Sonda", które trafnością przedwyborczych sondaży wyprzedza inne ośrodki. W latach dziewięćdziesiątych jako wolny strzelec publikuje w wielu mediach, regularniej współpracując m.in. z "Czasem Krakowskim", "Kurierem Polskim", Radiem WAWa, "Tygodnikiem Solidarność", "Nowym Państwem" i redakcją polską Szwedzkiego Radia.

Pomysłodawca i założyciel kilku rejestrowanych stowarzyszeń - między innymi Towarzystwa Poczty Podziemnej (zbieracze walorów filatelistycznych wydawanych nielegalnie w stanie wojennym), Towarzystwa Hobbitycznego (miłośnicy Tolkiena), Towarzystwa Amatorów Niektórej Twórczości Stanisława L. (Lema). Inicjator wielu obywatelskich przedsięwzięć, autor szeregu listów otwartych i apeli w sprawach publicznych. Zdecydowany zwolennik lustracji (zwłaszcza dziennikarzy) i cywilizowanej dekomunizacji. Mówi o sobie: ideowe serce mam po prawej stronie (choć nie aż pod pachą). Polityczną poprawność uważa za zabobon (ułożył głośną Kartę Zasad Klubu Niepoprawnych).

Przyszłej żonie oświadczył się po tygodniu znajomości (i został przyjęty). W ćwierćwiecze poznania (2 października 1997) na mazurskiej szosie napisał sprayem: Agnieszko! Kocham Cię już 25 lat! Żonę uznaje za największy skarb swojego życia, dzieci zaś za największy życiowy dorobek. Jego dewiza, to sześć słów: ciekawość, uczciwość, tolerancja - rozumieć, umieć, kochać. Nigdy nie kłamie. W młodości wyżej cenił inteligencję od dobroci; teraz na odwrót. Nie należy do żadnej partii, związku zawodowego, ani "środowiska". Dla zachowania własnej niezależności jest gotów poświęcić fortunę, karierę i pozycję towarzyską. Jako urodzony Wodnik, ma poczucie misji i lubi pomagać innym. Szczyci się brakiem wrogów (przynajmniej nic o nich nie wie). Bardzo ceni sobie wierne przyjaźnie, uwielbia intelektualne dysputy przy suto zastawionym stole (sam gotuje). Papierosy rzucił, alkohol pija umiarkowanie.

Majątek: trzypokojowe lokatorskie mieszkanie 63 m² w bloku na warszawskim Ursynowie. Nigdy nie miał samochodu. Życiowe marzenie: mieć kiedyś tyle pieniędzy, aby móc wyruszyć z żoną w podróż dookoła świata.

Ulubiona zupa: rosół, kwiat: konwalia, kolęda: Cicha noc, kraj (poza Polską): Kanada i Szwajcaria, sport: lekkoatletyka, pora roku: jesień, owoc: gruszka, dzień tygodnia: sobota, liczba: czwórka, kolor: zielony, posiłek: śniadanie, język obcy: angielski.

[Fragmenty życiorysu napisanego latem 2000 roku dla Polonusów w USA]